خودنویس

برای چندمین بار به وبلاگ نویسی روی آوردم. انگار جایی جز اینجا نمی توانم بنویسم! اگر چند سال قبل محیط وبلاگ را بخاطر شلوغی اش دوست داشتم اما این بار بخاطر آرامش و خلوتی اش دوست دارمش. انگار همان جای دنجی است که دنبالش بودم و نمی دیدمش! آنقدر که نزدیک بود و درست رو به روی چشمانم باعث میشد که نبینمش! اکنون که دوباره یافتمش حس خوبی دارم... آنقدر خوب که خود را در کلبه ی چوبی کوچکی رو به دریا احساس می کنم . موج ها آرامش وصف ناپذیری را ایجاد کرده اند و من هم خودکار و دفترچه به دست می نویسم ...از هر چیز و هرجا و هرکس. و این آغاز فصل دوباره ی نوشتن من است.   خودنویس...ادامه مطلب

تا حالا به خاضیت جادویی عطرها دقت کردی؟ پیش اومده که یه عطر مستت کنه و بعد دیگه هیچ عطری بجز اون تو فکر و ذهنت نباشه؟ طوری که به جایی برسی که همه چیز و همه جا فقط همون عطر پخش باشه؟ اصلا عطرا آدمو دیوونه می کنن اونم چه دیوونه ای! کاری میکنن که هیچ وقن نتونی فراموش کنی خاطراتتو حیرونت می کنن و مستِ مست! جوری که حتی وقتی کسی نباشه, عطر وجودشو همه جا حس می کنی و اونقدر که این عطرا قوی و تاثیرگذارن تو یادآوری خاطرات، خود فیلم و عکس ازاون لحظات نمی تونه اینهمه آدمو تحت تاثیر قرار بده. حالا فکر کن بی هوا تو خیابون واسه خودت قدم میزنی و یه دفعه اون عطر دلنشین میاد خودنویس...ادامه مطلب

یادمه دوران مدرسه وقتی کتابای سال جدید به دستم می رسید یه راست می رفتم سراغ ادبیات و با بقیه شون کاری نداشتم!تو همون روز اول همه ی شعراشومی خوندم حتی گاهی چند بار! بعد با خودم میگفتم چه شعرای خوبی... چه کلاسی بشه کلاس ادبیات امسال...اینا رو فقط یه بار سر کلاس می خونیم یعنی؟ پس چطوری بتونم اونهمه ذوق کنم با خوندنشون؟ اشکال نداره بعد که خودم اومدم خونه می تونم هرچند باری که دلم بخواد بخونمشون! سر کلاس همونطوری که حدس میزدم یه بار خونده میشد و دریغ از ذوق و شوق خاصی! انگار معلم اینقدر این شعرا رو دیده بود که دیگه براش هیچ جذابیتی نداشتن و روش خودشو به کار می گ خودنویس...ادامه مطلب